31 III 2011 – Odwracanie

Odwracanie rzeczywistości oczywiście. Uprawiane przez większość mediów dzisiaj w Polsce z powodu odważnej wypowiedzi Menachema Rosensafta – radcy generalnego Światowego Kongresu Żydów. Ów pan w dość nierozważny sposób, bo bez konsultacji ze swoimi przełożonymi, postanowił zrobić COŚ w sprawie, w której polskie władze dawno już przestały robić cokolwiek.
Wiem, że mówienie o reprywatyzacji jest niepopularne, ale jeśli chcemy być państwem prawa MUSIMY uchwalić ustawę reprywatyzacyjną – chociaż na poziomie procentów realnej wartości mienia utraconego, ale inaczej nie rusza nasze wskaźniki wiarygodności.
O co chodzi? Po II wojnie światowej władze komunistyczne przejęły (znacjonalizowały) majątek niemiecki, żydowski, osób represjonowanych, ziemiaństwa itd. Całkowicie przy tym pomijając elementarną zasadę dziedziczenia. Jeśli więc np. żydowski właściciel sklepu z Łodzi został zamordowany przez Niemców, to jego sklep po wojnie mógł być przejęty przez państwo. Żyjący spadkobiercy byli pozbawieni szans o ubieganie się o ten sklep. Pytanie – czy chcemy jako cywilizowane społeczeństwo tolerować taki stan? Ja nie chcę, stąd uważam, że dzisiejsza Polska powinna chociaż w pewnym stopniu (np. 20%) wypłacić zadośćuczynienie za poniesioną krzywdę a nie uważać, że problemu nie ma. Dlatego, że szanujemy prawo własności prywatnej i związane z nią prawo dziedziczenia. Minister Sikorski odsyła osoby ubiegające się o zwrot do sądów tutaj. Opiera się to na wyliczeniu, że większość spadkobierców się nie zgłosi. Niestety jest haczyk – ci, co się zgłoszą mają w ręku potężną broń – prawo przejęcia na podstawie wyroków majątku zasiedlonego (vide sprawa z mazurskich Nart i majątku poniemieckiego). Lepiej więc, żeby Polska zrobiła to w sposób cywilizowany, niezbyt wygórowany, ale z podniesioną przyłbicą. Inaczej nasz majątek za granicą też będzie zagrożony.